بادبانی هند در مسیر پیشرفت: ظهور ستاره‌ای به نام ویشنو سارافانان
ویشنو ساروانان در حال رفتن به دومین بازی‌های المپیک خود است و هند را در بخش قایق تک نفره مردان ILCA 7 نمایندگی می‌کند. هند از نظر تاریخی یک کشور قدرتمند در زمینه سیلینگ نبوده است، اما این مرد 25 ساله اهل بمبئی به دنبال تغییر این موضوع است، نه تنها برای خودش بلکه برای نسل‌های آینده سیلینگ در کشورش.
هدف نهایی سارافانان در المپیک پاریس 2024، ارتقای جایگاه نسبت به عملکرد او در توکیو 2020 است. وی در این باره می‌گوید “در توکیو از میان 35 شرکت‌کننده در جایگاه بیستم قرار گرفتم، که نتیجه‌ی بدی نیست، اما معتقدم کسب رتبه‌ای در بین 15 نفر برتر در مارسی بسیار عالی خواهد بود و رویای من رسیدن به مسابقه مدال است”.
کسب مهارت و پیشرفت در کلاس قایق ILCA 7 مستلزم سال‌ها تمرین سخت و فداکارانه است. برای سارافانان، نقل مکان به مالت و گذراندن دو فصل تمرینی در سال‌های 2018 و 2019، به طور چشمگیری به ارتقای سطح کیفی او در این رشته کمک کرد.
وی گفت : “سال ۲۰۱۸ نقطه عطفی برای من بود. حضور در اردوی تمرینی مشترک با سیلورهای کروات باعث شد تا نکات ظریف و اساسی این ورزش را به خوبی درک کنم. آنها مربیان خارق‌العاده‌ای بودند و با حوصله به تمامی سوالاتم در زمینه تکنیک و تاکتیک سیلینگ (بادبانی) پاسخ می‌دادند. راهنمایی‌های ارزشمند آنها را صمیمانه ارج می‌نهم.
و پاولوس کونتیس، قهرمان سابق جهان اهل قبرس و دارنده مدال نقره المپیک الگوی همیشگی من است. او همواره در مواقع نیاز از من حمایت می‌کند و قدردان لطف او هستم. این روحیه‌ی همکاری و کمک متقابل، جوهره اصلی ورزش است و انگیزه مضاعفی برای پیشرفت به من می‌دهد.
کسب مدال برنز در مسابقات جهانی زیر ۲۱ سال در سال ۲۰۱۹، دستاورد بزرگی برای این سیلور هندی محسوب می‌شود.
بسیار خوش‌شانس بودم که تونی استیپانوویچ، سیلور کروات و دارنده دو مدال نقره المپیک آن جام را به من اهدا کرد. این خاطره‌ی خوشی برایم رقم زد.
از آن زمان به بعد، روند پیشرفت من آغاز شد. هیچ راز خاصی در کار نیست. تنها کلید موفقیت، تمرین سخت و طاقت‌فرسا، سیلینگ مداوم و البته ذهن هوشیار است. تمامی قهرمانان این رشته، چه در داخل و چه خارج از آب، همواره ذهنی فعال و تحلیل‌گر دارند – چه به صورت آنلاین و چه آفلاین.
در واقع، لازمه‌ی موفقیت در این ورزش، تمرین همزمان ذهن و بدن است. هیچ راه‌حل دیگری وجود ندارد. ذهن برترین سیلورها هیچ‌گاه خاموش نمی‌شود، در حالی که با خاموش شدن ذهنم، به موجودی گیج و سردرگم تبدیل می‌شوم! گاهی اوقات هم مانند مرغ بی‌سر عمل می‌کنم که البته اصلا وضعیت مطلوبی نیست. با این حال، در تلاش هستم تا از شر این عادت خلاص شوم.»
علاوه بر تلاش برای ارتقای سطح خود در عرصه جهانی، سارافانان دغدغه دیگری نیز در سر دارد: افزایش آگاهی از ورزش بادبانی در هند.
وی ادامه داد: “میزان آشنایی با این ورزش در کشور من بسیار پایین است و ما باید آن را بهبود بخشیم. هند کشوری با منابع آبی فراوان است، بنابراین دلیلی برای عدم روی آوردن به بادبانی به عنوان یک فعالیت ورزشی و تفریحی مهیج وجود ندارد”.
سارافانان برای تحقق این هدف، از تجربیات خود در مدرسه نظامی بهره می‌برد. ما در آنجا اردوهایی را برگزار می‌کنیم که در آنها کودکان هر آخر هفته با بادبانی و اصول اولیه آن آشنا شده و به تمرین می‌پردازند. این مهم‌ترین چیزی است که می‌خواهیم به آنها آموزش دهیم. زیرا اگر کودکان نداند بادبانی چیست، هرگز آن را امتحان نخواهند کرد.»
این سیلور ملی‌پوش در تلاش است تا با برانگیختن حس کنجکاوی و علاقه در نسل جوان، فرصتی برای تجربه بادبانی را برای آنها فراهم آورد. او امیدوار است با این اقدام، نه تنها به تعداد علاقه‌مندان به این ورزش بیافزاید، بلکه شاید استعدادهای درخشان دیگری را نیز در این رشته کشف کند. “هر چیزی ممکن است؛ شاید آنها فردی شبیه به من یا حتی بهتر از من را کشف کنند. این اتفاق برای آینده بادبانی در هند بسیار مثبت خواهد بود.”