زنانی که تاریخ سیلینگ فراساحلی جهان را رقم زدند
شاید دیدن زنانی که چالش‌هایی مانند سیلینگ بدون وقفه در سراسر جهان را می‌پذیرند – یا فرصت پذیرش آن را دارند، خیلی معمول نیست، اما روز به روز بر تعداد بیشتری از سیلورهای زن شجاعی که موانع را شکست داده اند افزوده می شود.
سیلینگ اقیانوسی متعلق به سیلورهای بزرگ است که بواسطه آن جایگاهی در تاریخ به دست آورده اند. با این حال، شگفت‌آور است که تعداد کمی از سیلورهای زن دست به چنین ماجراجویی‌های بزرگی می‌زنند و در بیشتر موارد، کمتر دیده شده اند.
برای یافتن بسیاری از سیلورهای زن که اثری از خود در سیلینگ اقیانوسی به جا گذاشته اند، نیازی به تحقیقات زیادی نیست. بریتانیا و فرانسه زادگاه اولین پیشگامان زن در مسابقات دریایی بوده اند.
اگر به دنبال دلایلی باشیم که چرا تعداد کمی از زنان، در مقایسه با مردان، جرات رویارویی با چالش اقیانوس‌ها را کرده‌اند، می‌توانیم به دلایل فرهنگی واضح فکر کنیم، دریانوردان زمانی منحصراً مرد بودند. اولین زنی که جهان را دور زد، “ژان بارت” از فرانسه در سال 1767 بود، اگرچه، در مورد او، او با لباس مبدل به عنوان یک مرد برای عضویت در خدمه تمام مردانه سوار بر شناور شد.
او اولین و پیشگام بود. در دوران مدرن، علیرغم عدم اعتماد صاحبان شناور، حامیان مالی، سازمان دهندگان مسابقه و حتی برخی از کاپیتان ها در مسابقات ، زنان فرصت خود را می خواستند.
در این میان قهرمانان واقعی، زنان قوی و سیلورهای بزرگی وجود داشته اند که نشان خود را در تاریخ دریانوردی قرن بیستم بر جای گذاشته اند. شاهکارهای خیره کننده آنها جامعه اقیانوس نورد را در ناباوری قرار داده است. مانند مورد “نائومی جیمز” از نیوزیلند، اولین زنی که بدون توقف و به تنهایی به دور جهان سفر کرد.
با نگاه کردن به قهرمانان دیگر با حروف بزرگ، نام “ایزابل اوتیسیه” و “فلورانس آرتو” بلافاصله به ذهن می رسد، دو زن بسیار قوی، مصمم و توانا.
“ایزابل اوتیسیه” زن فرانسوی نماد یک نسل بود، اولین زنی که در مسابقه قایق سیلینگ تک نفره در سراسر جهان شرکت کرد، چالش BOC در سال های 1990-1991 اولین بار وندی گلوب افسانه ای بود. ایزابل در پاسخ به سوال مصاحبه کننده ای که در مورد موفقیت خود پس از مسابقه پرسیده بود، گفت: “من فقط محدودیت های جنسیتی را نادیده گرفتم.”
“فلورانس آرتو” ، “عروس اقیانوس اطلس” یکی دیگر از سیلورهای بزرگ بود و راه را برای بسیاری از زنان دیگر در سیلینگ اقیانوسی و سیلینگ انفرادی باز کرد. این زن فرانسوی سرکش، گستاخ، با استعداد و بسیار جوان توانست در یک فصل رکورد جدیدی را در ماورای آتلانتیک به ثبت برساند و در مسابقه معتبر Route du Rhum پیروز شود و نام خود را در کتاب های تاریخ مسابقات دریایی در کنار بسیاری از سیلورهای مرد مشهور بنویسد.
حضور زنان پس از این دو سیلور بزرگ و برخی دیگر افزایش یافت و راه را برای یک دختر خجالتی بریتانیایی به نام “الن مک آرتور” هموار کرد که با موفقیت آرتو در مسابقه Route du Rhum برابری کرد. او سپس با کسب مقام دوم در سخت‌ترین وندی گلوب جهان، امتیاز را برای سیلینگ زنان در فراساحل بالا برد. شاهکار این زن کوچک انگلیسی بی‌توجه نماند و حتی اسطوره‌ترین نام‌ها در مسابقات اقیانوسی نیز به موفقیت او تعظیم کردند. “مایکل دژویو” بزرگ به افتخار الن مک آرتور و علیه کسانی که به پتانسیل زنان در مسابقات دریایی اعتقاد نداشتند، گفت: “در دریا هیچ مرد یا زن وجود ندارد، فقط رقیبان وجود دارد.”
توسعه حرفه “الن مک آرتور” برای بسیاری از زنان دیگر که راه او را دنبال کردند تعیین کننده بود. در اسپانیا، معیار در قایقرانی اقیانوس توسط آنا کوربلا، پیشگام در قایقرانی انفرادی اقیانوس و با نتایج برجسته در مسابقاتی مانند Mini-Transat تعیین شد. با این حال، تا قرن بیست و یکم بود که او دو دستی به همراه دی کافاری به سراسر جهان سفر کرد و جایگاه خود را در کتاب‌های تاریخ قایقرانی به دست آورد. ملوان کاتالانی از خط پایان عبور کرد و گفت: “در قایقرانی اقیانوس شما برنده می شوید یا آنها شما را شکست می دهند، این تجربه و دانش است که مهم است، جنسیت تعیین کننده نیست.”
هنگامی که صحبت از مسابقات با خدمه کامل به میان می‌آید، یک نام به دلیل سرسختی، پشتکار، موفقیت‌ها بیش از سایرین طنین انداز می‌شود. این مورد “تریسی ادواردز” سیلور بریتانیایی است، اولین کاپیتان خدمه تمام زن در یک مسابقه قایق سیلینگ دور دنیا (در مرحله). پروژه او “Maiden” به دلیل عدم حمایت حامیان مالی با شکست های زیادی روبرو شد. پشتکار او باعث شد تا در دو مرحله از آن مسابقه در سراسر جهان برنده شود.
در پشت صحنه توجه این سیلورهای زن مشهور جهان، تعداد بیشتری وجود دارند که با موفقیت شکاف جنسیتی و تسلط مردانه را بر مسابقات سیلینگ فراساحلی را کنار زدند. این زنان علاقه خود را به سیلینگ، عطش خود برای چالش ها، خودسازی و هدف نهایی خود را به وضوح نشان دادند: مسابقات اقیانوسی تک نفره.
چالش جهانی انفرادی نیز فضای مساوی را برای پیشرفت زنان در سیلینگ انفرادی فراساحل می دهد. فرمت، بودجه کم در مقایسه با سایر رویدادها و روحیه آن می تواند آن را برای بسیاری از سیلورها جذاب نماید. ماکسین نوری، کاپیتان فرانسوی، معیار را در GSC تعیین خواهد کرد. این غسل تعمید او در سراسر جهان خواهد بود، اگرچه او بیش از 22 هزار مایل دریایی را در دریا سپری کرده است. چالش جهانی انفرادی اولین مسابقه انفرادی من در سراسر جهان خواهد بود و قطعا تنها نخواهد بود. عرض های جغرافیایی زیادی برای کاوش وجود دارد!»، هیچ چیز بهتر نمی تواند اشتیاق و اشتیاق سیلور برتونی را تعریف نماید.
در تاریخچه سیلینگ انفرادی زنانه تنها به چند نام اشاره کرده ایم. با این حال، امروزه، تعداد زنان مسابقه دریایی تک دست در حال افزایش است و همچنان به کاهش شکاف جنسیتی ادامه می دهد.