رویای دختران کایت بردر بوشهری ، پشت دیوار بلند بی توجهی
کایت بردینگ بعنوان جوان ترین رشته زیر مجموعه سیلینگ (با نزدیک به 20 سال عمر) سریعترین رشد را در کشورهای دارای خطوط ساحلی جهان داشته است . تا به امروز نزدیک به 5 میلیون نفر در جهان کایت بردینگ را بعنوان ورزش انتخاب کرده اند. کایت بردینگ همچنین خود را در کمتر از 5 سال در تمام رویدادهای بزرگ جهان قرار داد . بازیهای المپیک ، المپیک جوانان ، بازیهای آسیایی ، بازیهای جهانی ساحلی ، بازیهای آسیایی ساحلی . آنچه برای غالب ورزشها بسیار زمانبر یا سخت است.
کلاس کایت بردینگ سیلینگ از اوایل دهه نود شمسی نیز به ایران راه یافت و با توجه به استقبال بی نظیر علاقه مندان ، تا به امروز دهها جوان به این ورزش هیجان انگیز دریایی روی آورده اند. استانهای هرمزگان و بوشهر از مراکز اصلی توسعه کایت بردینگ ایران شناخته می شود.
متاسفانه همانند سایر رشته های ورزشی دریایی و بخصوص سیلینگ ، این رشته و ورزشکاران آن هرگز مورد توجه قرار نگرفتند .
+ لطفاً خودتان را معرفی کنید؟
فرشته مکاری پور هستم . 32 ساله و اصالتاً بوشهری.
+ اطلاع داریم که شما از کودکی در ورزشهای آبی فعالیت داشتید . بیشتر توضیح دهید؟
من از هفت سالگی با رشته ورزشی شنا شروع کردم و در ده سالگی وارد تیم شنای استان بوشهر شدم . در 18 سالگی مدرک نجات غریق ام را هم گرفتم . در بیست سالگی مربی شنا شدم و تا به امروز در هر دو بخش خودم را ارتقاء دادم و هم اکنون در هر دو ، مدرک درجه یک دارم.
+ در واقع تمام دوران نوجوانی تا جوانی تان در حوزه ورزشهای آبی فعال بوده اید . آیا در این مسیر از سمت خانواده یا اطرافیان با محدودیتی مواجه بوده اید؟
خوشبختانه در استان بوشهر خانواده ها بشدت مشوق حضور دخترانشان در ورزشهای آبی و دریایی هستند و بسیاری از دختران بوشهری ورزشکارند. نکته جالب توجه اینجاست که بیشتر دختران بوشهری نیز در بخش ورزشهای آبی فعالند.
+ چطور به سمت کایت بردینگ سوق پیدا کردید؟
من همیشه عاشق موج سواری بودم ولی در بوشهر امکان موج سواری نیست . اگر میخواستم این ورزش را انجام بدهم می بایست به سیستان و بلوچستان و دریای عمان سفر میکردیم که خیلی دور و سخت است.
سال 96 یکی از دوستانم یک صفحه در فضای مجازی برایم ارسال کرد که در ابتدا فکر می کردم موج سواری است . پس از بررسی متوجه شدم یک ورزش جدید دریایی به نام “کایت بردینگ” است . بسیار برایم جذاب بود . ظرف مدت یک هفته خدمت اساتید موسوی ، راستی و ارشد (مربیان بین المللی کایت بردینگ استان بوشهر) شروع به یادگیری آن کردم و از آن روز به بعد ، بعنوان اولین دختر سیلور و کایت بردر بوشهری ، این ورزش به رشته ورزشی اصلی ام تبدیل شده است.
+ از چه زمانی تصمیم گرفتید کایت بردینگ را بشکل حرفه ای و با رویکرد قهرمانی دنبال کنید؟
همانطور که می دانید ورزش کایت بردینگ گستره وسیعی از توانایی رو پوشش می دهد. از فعالیت آماتوری تا ورزش قهرمانی . من از همان ابتدا قطعاً نمی خواستم کایت بردینگ برایم تفریح باشد، اما بعد از حضور در کاپ کایت بردینگ کیش در سال 98 تصمیم گرفتم بشکل جدی و تخصصی تر به آن بپردازم.
+ هم اکنون چند بانوی کایت بردینگ در کشور و بخصوص استان بوشهر فعال هستند؟
تعداد کایت بردرهای خانم کشور از عدد 15 نفر عبور کرده است. در بوشهر تا به امروز 3 سیلور در کلاس کایت داریم و 4 تا 5 ورزشکار خانم هم در رده سنی 20 تا 30 سال در حال آموزش هستند.
+ بنظرتان رشد این ورزش کند نیست ؟ چه موانعی در استقبال و افزایش بانوان در کایت بردینگ وجود دارد؟
شاید یک عامل این است که وقتی خانم ها این ورزش را از دور تماشا میکنند از آن وحشت میکنند . سرعت حرکت مان در آب می تواند تا 50 کیلومتر در ساعت برسد یا وقتی وارد دریا می شویم که حتی ماهرترین دریانوردان هم از دریا خارج شده اند . در برخی روزهای تمرینی ، باد می تواند تا 60 کیلومتر در ساعت بوزد و دریا را مواج کند . این طبیعت رشته ورزشی ماست . اما واقعاً ما فعالیت در این شرایط را در آموزش های اصولی و تخصصی می آموزیم و همه چیز تحت کنترل است . برای ما کایت بردینگ در چنین شرایطی از رد شدن از خیابان کم خطرتر است.
اما مهمترین دلیل و مانع گسترش ورزش کایت بردینگ ، هزینه سنگین تجهیزات است که تماماً هم می بایست توسط خود ورزشکار تامین شود . بسیاری از متقاضیان تا مرحله آموزش کایت بردینگ ادامه می دهند اما پس از آن با توجه به اینکه از پس هزینه خرید تجهیزات ورزشی برنمی آیند ، از کایت بردینگ جدا می شوند . این مشکل فقط مختص به زنان نیست و شامل آقایان هم می شود.
+ مگر آموزش ها زیر نظر هیئت صورت نمی گیرد . پس این هزینه سنگین برای چیست؟
ما فقط زیر نظر هیئت فعالیت داریم اما تجهیزات چه در بخش آموزش و چه در بخش تمرینات تماماً شخصی است.
البته رئیس هیئت آقای زارعی واقعاً برایمان تلاش کرد و یک محل تمرینی و انبار در ساحل برایمان مهیا کردند . اما مسئله تجهیزات مشکل بسیار جدی است که تاکنون حل نشده است .
+ پس اگر مثلاً فردا یک نوجوان یا جوان مستعد و علاقه مند در بخش آقایان یا بانوان در بوشهر باشد اما توان پرداخت هزینه خرید تجهیزات را نداشت ، چه اتفاقی می افتد؟
هیچ – باید برود خانه یا نهایتاً کایت بردینگ را از ساحل تماشا کند و حسرت بخورد . نکته عجیب اینجاست که در اغلب رشته های ورزشی تامین زیر ساخت و تجهیزات ورزشی با اداره کل ورزش یا هیئت های ورزشی است ، اما احتمالاً این شامل ورزشهای دریایی نمی شود.
این مشکل فقط محدود به بوشهر نیست و شما تمام خطوط ساحلی را بررسی کنید ، این مشکل وجود دارد.
اگر بخواهم مقایسه ای داشته باشم ، مانند این است که بگوییم هر ورزشکاری که بخواهد سوارکاری بیاموزد بگوییم اول برو برای خودت اسب بخر !
+ این مشکل گریبانگیر شما هم هست؟
الان من می خواهم با هدف بازیهای ساحلی 2023 یا حتی المپیک 2024 در کلاس المپیکی کایت بردینگ تمرین کنم ، اما واقعاً نمی توانم هزینه سنگین خرید تجهیزات را متحمل شوم.
البته تمرینات پایه ام را بر روی تجهیزات شخصی آقای موسوی که بنیان گذار کایت بردینگ بوشهر هستند شروع کرده ام ، اما در ادامه نیاز به تجهیزات فرمولا دارم که در بوشهر موجود نیست.
+ پس با تامین این تجهیزات المپیکی مشکل حل می شود؟
تجهیزات یک بخشی از نیاز رشته ماست . هدف گذاری و برنامه ریزی ، برگزاری اردوهای آموزشی و تمرینی با حضور مربی تخصصی هم به همان اندازه مهم است که آنهم نداریم {با خنده} !
+ اینها وظایف فدراسیون و کمیته ملی المپیک است . از آنها پیگیر نشدید؟
در طول این سالها بارها و بارها تلاش کردیم ، اما کوچکترین توجهی از طرف مسئولین فدراسیون و اداره ورزش ندیدیم .
مگر چه تفاوتی بین ما و ورزشکاران سایر رشته ها هست که به رشته ما اهمیتی نمی دهند. این در حالی است که کایت بردینگ در تمام رویدادهای بزرگ جهانی حضور دارد . بازیهای ساحلی جهانی ، بازیهای آسیایی ساحلی ، بازیهای آسیایی و حتی المپیک. چرا سایر رشته های ورزشی می توانند انواع تجهیزات ، تمرینات ، اردوهای آموزشی ، استعدادیابی ، مسابقات و اعزام داشته باشند . اما ما نمی توانیم ؟!
+ پیشنهاد شما بعنوان یک ورزشکار حرفه ای برای برون رفت از این وضعیت نامطلوب چیست؟
ظرفیتی که در خانواده سیلینگ و کایت بردینگ هست ، کم نیست . حالا که فدراسیون به ما اهمیتی نمی دهد ، خودمان می توانیم با کمک همدیگر ، برنامه ریزی و اجرا کنیم . باید به تونایی های خود جامعه ورزشی سیلینگ ایمان بیاوریم.
+ از آبان ماه شاهد برگزاری اولین تور بزرگ کایت بردینگ ایران هستیم . شما در رابطه با این رویداد چه نظری دارید ؟ خود شما در آن حاضر خواهید شد؟
تور بزرگ کایت بردینگ ایران دقیقاً نمونه عینی همان چیزی است که گفتم . تکیه بر توان ، تخصص و امکانات خودمان. شعار این رویداد “BY RIDERS FOR RIDERS” است . تمامی ایده پردازی ، برنامه ریزی و اجرای این رویداد توسط خود خانواده کایت بردینگ صورت می گیرد.
با توجه به اینکه هنوز فصل اصلی باد شروع نشده ، در حال تمرینات بدنسازی هستم و از مهر ماه هم تمرینات دریای ام را شروع میکنم . برای موفقیت در رویدادی که بایستی در 5 ماه 40 بار مسابقه بدهیم ، توانایی ، تجربه و مهارت بالایی نیاز است.
+ و سوال پایانی . خودت را قهرمان تور بزرگ کایت بردینگ میدانی ؟
پاسخ این سوال سخت است . هم اکنون خانم های خوبی در کشور پدیدار شده اند . اما قطعاً رقیب آسانی برای بقیه نیستم و نمی گذارم براحتی از من عبور کنند.
کایت برندینگ در دنیا با توجه عمومی روبروشده و روز به روز بیشتر مورد توجه قرار خواهد گرفت و ایران با توجه به سواحل و جزایر جنوب کشور استعداد دارد که مبدل به کانون این ورزش در جهان باشد. اما افسوس و صد افسوس.
سازمان مربوطه ونهاد های مربوطه همگی در خواب هستند.
وکوچکترین بستر سازی و زیر ساختی برای این ورزش بطور بایسته انجام نشده
با خجالت عرض کنم کسانی را میشناسم که توانائی شرکت در مسابقات ۲۰۲۴ را دارند اما بخاطر نداشتن تجهیزات منصرف شدن ایکاش از خواب بیدار بشن.